Ünal Tümin; "Akıl, Vicdan ve Cüzdan!"
Hani nikah memurunun önüne oturan gençlere
“İyi günde, kötü günde , hastalıkta ve sağlıkta …. ….’ yı eşin olarak kabul ediyor musun?” diye sorusu var ya!
Hani
“Eveeett!” diye bağırdığımız o an var ya!
İnanıyorum ki şu satırları okuyan sizler de o anı yaşıyorsunuzdur…
Galiba bizim gazetecilik mesleğine başlarken yaşadığımız
“duygusal patlama” da işte böyle bir şey!
Futbolcusundan, atletine, tenisçisine kadar yerel ve milli oyuncusu bol olan
İzmir Namık Kemal Lisesi’nde okurken (1956 -57
) Ege Ekspres Gazetesi’nde spor muhabirliğine başladığımım günden buyana
Yeni Asır, Tercüman’ da hatta şu an bile hep bu
kutsal akde sadık kaldım. İyi günüm, kötü günüm, hatta beş para almadan çalıştığım günler de oldu; ama
“Gıgım” çıkmadı! Yani O “Eveeett” var ya!
Mutsuz muyum?
Yok canım! Aksine, sevdiğim işi yapmanın, hatta başarılarla, ödüllerle dolu meslek hayatım için yaptığım
“Akıl ile
Vicdan” arasındaki muhasebeye asla
“cüzdan” maddesini (!) karıştırmadım…
Nitekim kısa bir süre önce geçirdiğim bir- kaç tıbbi operasyondan talihli bir kişi olarak çıkıp hayata eskisi gibi bağlanmamın tek açıklaması da bu olsa gerek! diye düşünüyorum…
Öyle ya; aldığım sayısız
“Geçmiş olsun” mesajları da beni geçmişimle övünmeye kadar götürdü…
Nitekim Kemalpaşa’dan bana devamlı mesaj atan değerli dostum,
Mustafa Derici “Üstadım,
3-S’li yazılarına (Spor, sanat, siyaset) 4’ncü
S’ i de (Sağlık) eklersin” diyor…
İşte “
hastalıkta ve sağlıkta” diye söze başladım bile…
* * *
Geçirdiğim ameliyat acılarımı atmadan şu günlerde aldığım ölüm haberleri de beni çok etkiledi. Son olarak Spor ve Tıp dünyamızın sevilen ismi, benim de dostum İzmirspor camiasının
Dr. Sadettin Yağdıran ağabeyini kaybetmek gerçekten çok acı !
Ardından Altay’ın eski Başkanlarından yurtiçi ve dışında birlikte olduğumuz değerli
Ali Mütevellioğlu dostumun değerli oğlu, değerli kardeşim
Mehmet Mütevellioğlu’ nun evlat acısı yaşaması beni bu ”
tarifsiz acılara” sürükledi. Evet dedesinin adı ile Altay camiasının da çok sevdiği torun
Ali Mütevellioğu’nu da maalesef sonsuzluğa uğurladık. Bazı meslektaşlarımın anne- baba acılarını da derinden yaşadım.. Hastanelerde yatan eş, dost, yakınlarımızın da Allah şifalarını versin…
Belki de bana bu yazımın
“Akıl, Vicdan, cüzdan” başlığını attıran da bu acılardı!
Tolstoy’ un şu sözü yaşadığımız bu acılar sarmalında insanı, insanlığı çok iyi anlatıyor:
“Acı duyabiliyorsan, canlısın. Başkasının acısını duyabiliyorsan, insansın… “
Ve ünlü Şair
Nazım Hikmet’ te der k;
“Eğer bir gün; aklın ile vicdanın arasında kalırsan vicdanını seç!”
Şair bunu nedenini de şöyle açıklıyor;
“Çünkü aklın çıkarlarını korur. Vicdanın ise insanlığını.”
* * *
Aslına bakarsanız konuya “
Akıl- Kalp- Vicdan” üçgeninde yaklaşmak mümkün. Araştırma- İnceleme eserleri bulunan yazar
Mine Demir Eser çocuklarınıza
“Vicdanı aşılayın” diyor ve ekliyor:
”Onlara Vicdan aşılayın! Gerisini onlara bırakın, vicdan pusulası onları gidecekleri en hakiki yöne gönderecektir!”
Yazar, “Akıl – Kalp- Vicdan” üçgeninde konumuzu ayrılıklar olmasına rağmen şöyle toparlıyor:
- AKIL olmadan herhangi bir bilgiye, duyuya ulaşmak, imkansızdır. Yani nesneler herhangi bir şey ifade etmeyecektir.
- KALP olmadan olaylar ve olgular arasında bir bağ kurmak, anlam yüklemek imkansız olacaktı!
- VİCDAN olmadan da doğruyu, yanlışı ayrıt edemeyecektik! Çünkü vicdan “Olması gerekeni” fısıldar insanın kulağına; yani doğal mahkemedir!
SONUÇ: Akıl kanun yapar ve uygulatır. Gönül uyarlar, vicdan da yargılar.
9 Eylül Gazetesi