0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Karşıyaka’nın Boyacılar Kralı Cemal Ağa!

Cemal Uğraş, namı diğer ‘Boyacı Cemal Ağa’ 15 Şubat 1953 tarihinde Karşıyaka’da doğar. 7 yaşında ailesine yardımcı olmak için boynuna astığı yeşil renkli derme çatma boya sandığı ile Karşıyaka sokaklarında boyacılığa başlar. Komşularının dünürcülüğüyle büyükannesi Saliha Hanım evlenip Adapazarı’na yerleşir. Büyükannesini çok özleyen Cemal Ağa bir gün otobüse atladığı gibi Adapazarı’na gider. Evlerinin karşısında oturan ve o günlerde 13 yaşında olan Adapazarlı Emine Hanım’a ilk görüşte vurulur. Cemal Ağa’nın gözü artık Emine Hanım’dan başkasını görmez olur. Sevgisi karşılıksız değildir, Emine Hanım’da Cemal Ağa’ya sevdalanır… Cemal Ağa, ne cevap alacağını bilemediği için durumu büyükanneye anlatmaktan çekinir ve Emine Hanım’ı aldığı gibi Adapazarı’ndan Karşıyaka’ya kaçırıp nikâhlanır. Mutluluklarına diyecek yoktur… Bu güzel evlilikten Aykız, Ali, Hakan ve Yeşim adını verdikleri dört çocuğu olur.

Artık bundan sonrasında söz Cemal Ağa’da:

“Ailemin geçimine destek olmak için 7 yaşında ayakkabı boyacılığına başladım. Kaçırarak evlendiğim eşimi çok seviyorum, zamanı gelince askere gittim. Dönüşümde yine ayakkabı boyacılığına başladım. Hayatımda boyacılıktan başka hiçbir iş yapmadım, yapamadım. Herkes Karşıyaka vapur iskelesi yanında boyacılık yapmak isterken, ben hiçbir zaman iskele civarına gitmedim, hep istasyon civarında boyacılık yaptım.

Karşıyaka’nın tahta vapur iskelesini hatırlıyorum, çarşının içinden arabaların geçtiğini hatırlıyorum, çarşının boydan boya Arnavut kaldırımı ile kaplı olduğu günleri, çarşı içindeki pazar yerini hatırlıyorum ve onları hiç unutmuyorum… Eskiden Karşıyaka çok daha güzeldi, herkes birbirine tanır selamlaşırdı, şimdilerde ise kim kime dum duma…

Hayvanlardan en çok güvercinleri seviyorum, apartmanda oturduğumuz için güvercin besleyemiyorum buna çok üzülüyorum…

60 yıldır Karşıyaka’da ayakkabı boyacılığı yapıyorum; her türlü ayakkabıyı boyarım, iyi boya ayakkabının ömrünü uzatır. Mesleğimi çok seviyorum, sadece Karşıyaka değil İzmir’in her yerinden müşterilerim var, onlar da beni çok seviyor.

Başta Karşıyaka’nın ilk Belediye Başkanı Nevzat Çobanoğlu olmak üzere, Allah bana Karşıyaka’nın bütün belediye başkanlarının ayakkabılarını boyamayı nasip etti, bundan daha büyük bir keyif olur mu?

Bizler ayakkabı boyacılığı sektörünün son nesilleriyiz, eskiden boyacılık babadan oğula geçiyordu, şimdi çocuklarımız bu sektörden kaçıyor, kaliteli boyacılık işi ise bitme noktasına geldi…

Roman vatandaşı olmaktan, o kültürü yaşamaktan, yaşatmaktan çok mutluyum,  bizler Karşıyaka’nın en renkli, en neşeli, en mutlu simalarıyız, sevdik mi tam severiz, sevmediğimizi ise hiç sevmeyiz…

En büyük üzüntüm televizyon dizilerinde yaşantımızın hak etmediğimiz, yalan yanlış şekilde kötü tanıtılması, bu çok ayıp… Bizler evimize bir lokma ekmek götürebilmek, nafakamızı çıkarabilmek için bütün gün fırça sallıyoruz.

Ben şu an Karşıyaka’da yaşayan Karşıyaka’nın en eski ayakkabı boyacısıyım, bir de eskilerden Çarşı’da bu işi yapan Tahir Portakal kaldı…

Ayrıca Karşıyaka’da ayakkabı boyacılığının efsane isimleri vardı; “Namı diğer 9 Cemal, yani Cemal Portakal, Osman Portakal, Takoz Necat, Tenekeci Mehmet, Arif Malak” bu arkadaşlarımızın hepsi vefat etti, mekanları cennet olsun, onları anmasaydım ayıp olurdu…

Son olarak; ben gücümün yettiğince ayakkabı boyacılığına devam edeceğim, ayrıca Karşıyaka’yı, Kaf Sin Kaf’ı ve Atatürk’ü çok seviyorum, lostra salonunun bana ait olan yeri Ata’mızın, Kaf Sin Kaf’ımızın fotoğraflarıyla süslüdür; onlara canım kurban, yüce Allah’ım beni onlardan ayırmasın…”