0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Ünal Tümin; Güneşin Üşüdüğü Yer Ardahan!

Bir Atasözü’ ne göre, İnsanın vatanı “doğduğu yer” değil, “doyduğu yer” dir…

Açıklaması da şöyledir: “Kişi doğduğu yerde kazanç sağlayamazsa, kazanç sağlayabileceği bir yere göçer; orayı yurt edinir. Doğduğu yerden çok burasını benimser.”…

Bana gelince, Ben İzmir’de doğdum, 84 yıldır Batıya açılan pencere, Ege’nin incisi olan bu şehirde yaşıyorum. Yani doğduğum ve de doyduğum şehirdeyim… Tabii ki, bu güzel ülkemizin her karış toprağı güzeldir. Geçen gün bir dost meclisinde bu konu gündeme geldiğinde herkes bir aşağı, bir yukarı bu ve buna yakın yorumlarda bulundu. Hatta çeşitli yaşanmış hayat hikayelerini dinledim. Hatırlarsanız geçen yazılarımdan birinde İzmir’de doğup, üniversiteyi bitirdikten sonra Van ilimize Gençlik ve Spor Bölge Müdürü olarak atanan ve orada yaşayan öğrencim Mustafa Iğdır’ın hayat hikayesini anlatmıştım. Son olarak bir dostumun anlattıklarını “Dostumun dostu, benim de dostumdur” diyerek sizlerle paylaşmaya karar verdim. Konunun kahramanı Ardahan’ da doğmuş, şimdi İzmir’de yaşıyor.

* * *

Konumuzun kahramanı Yunus Bayraktar; 1946 yılında Ardahan’ da doğmuş. Sekiz kardeşi ve de anne, baba, babaanne ile birlikte 11 kişilik koca bir aileye sahip olan Yunus İlkokulu Ardahan’da, ortaokulu ve lisenin ,iki yılını parasız yatılı öğrenci olarak , Kars Alparslan Lisesinde okumuş. Lise 2. Sınıfta iken bazı derslerin boş geçtiğini görünce, Kars’ta okuyarak iyi bir üniversiteyi  kazanamayacağını Anlamış. Parası yatılı öğrenci olduğundan ,altı ay gibi bir uğraş sonunda tam teşekküllü Kars Hastanesinden tek nakil sebebi olan “Sağlık raporunu” alarak, o yıllarda (1963), Türkiye’nin  en iyi okullarından İstanbul Haydarpaşa Lisesi’ne aldırarak 1964’te bu liseden mezun olmuş. Tıp Fakültesi’ni 15. Sıradan kazanmasına rağmen İngilizce hocasının teşviki ile İstanbul Robert Kolej Yüksek Okulu’na girmiş. 1969 yılında Boğaziçi Üniversitesi’nden İnşaat Mühendisi olarak mezun olmuş.

Fullbright bursu ile ABD’de Berkeley Üniversitesini kazanmasına rağmen Robert Kolej’de masterini tamamlayarak İnşaat Yük. Müh. Unvanını almış. Ankara’ da 1978-79 yıllarında Ankara Üniversitesi İşletme Yönetim Fakültesi’nden MBA derecesini almış. Genellikle büyük alt yapı projelerinde Şantiye şefi, proje müdürü, Genel Müdür yardımcısı ve Genel Müdür olarak çalışmış. Ankara’ da Yerleşik Nurol İnşaat’tan Genel Müdür olarak emekliye ayrılarak İzmir’e yerleşmiş. Evli ve iki kız babası olan Yunus Bayraktar, kışları İzmir’de, yazları Alaçatı’da yaşıyor. Karakalem, portre, desen çizimi ve fotoğraf çekme hobileri  dolayısı ile Ankara, İstanbul, İzmir’de altı kişisel sergi açmış.

* * *

Yunus Bayraktar için anlattıklarım Onun hayat hikayesinin başarı basamakları. Ancak Bayraktar’ı bu başarıya ulaştıranda onun anılarında saklı… Onun gerçekten da çevre şartlarına uygun çocukluk ve gençlik yıllarındaki yaşantısı, lisede okul müdürü ile mücadelesi, idealindeki okullarda okuması finalde Yük. İnş Mühendisi olarak Türkiye’deki büyük projelere imza atması tam bir film senaryosu gibi…

O’ da bunu düşünmüş olmalı ki, tüm anılarını içeren “GÜNEŞİN ÜŞÜDÜĞÜ YER-ARDAHAN” adlı anı kitabına 1920 yılında başlamış. Geniş hacimli kitabının 260 sayfalık ilk cildini 2021 yılının mayıs ayında dağıtıp dostları ile paylaşmış. Ben de, bu cildi gerçekten heyecanla okudum.

* * *

Babası maliye tahsildarı, annesi ev kadını olan Yavuz Bayraktar’ın 11 kişilik çekirdek ailesi Ardahan’ın büyük mahallesi Halil Efendi mahallesi imiş. Kura nehri kıyısında üç dönümlük arazi üzerindeki evlerinin bahçesi ve hayvan bakım yerleri olan bir çiftlikmiş. Kendi unlarını, ekmeklerini, yağ, yoğurt, peynir, et, ballarını halılarını, keçelerini kendileri üretirlermiş. Yaz aylarında hayvanlarına daha iyi otlak sağlamak için 2-3 aylığına yaylaya çıkarlarmış.

Yavuz Bayraktar, 6-16 yaşını sürdürdüğü yıllarda, mutlu çocukluk yaşadığını anlatıyor. Bu anıları içinde Ziyaret Dağı’nın zirvesinde yaptıkları dondurma keyfini, doğada kurtlarla verdiği mücadeleyi ve çok sevdiği dor atıyla ilgili anlattıkları çok ilginç.

2 Bin metre yükseklikte annesinin sağdığı taze sütle, temiz kar ve şekerle karıştırarak yaptıkları dondurmanın lezzetini hala unutamamış. Önemli olan bu girişimciliği “düşünmüş, inanmış ve uygulamış” olmaya bağlıyor Yavuz Bayraktar…

Hele “Kurtlarla ilk dans” bölümü de çok heyecanlı ve sürükleyici bir anı olmuş.

Saskara Yaylasından Ardahan’daki evlerine dönerken kurt sürüsüyle karşılamasında babasının verdiği ruhsatlı tabanca ile hayatını ve hayvanlarını kurtarması ona hayatta kalma mücadelesini aşılamış. Nitekim “İnsan ölümle yüz yüze gelince , o korkuyu yaşayınca , bir deli cesaret geliyor.” diyor ve ekliyor: ”Bu benim kurtlarla ilk dansımdı. İlerideki yıllarda benzerlerini de yaşayacaktım.”

* * *

Ardahan’ın bir köyünden, Robert Koleji’ne uzanan macerasını ikinci ciltte anlatacak olan Yavuz Bayraktar’ın macerası çocuklara güzel bir eğitim modeli olabilir diye düşünüyorum.

9 Eylül Gazetesi